A Teoría xeral do Todo

Pero agora hai unha meta aínda máis ambiciosa: a "Teoría xeral do Todo". Será un modelo que reúna todos os coñecementos sobre a realidade científica, e incluirá o Modelo Estándar, pero tamén a teoría cuántica e a teoría da gravidade. Ata hai algúns anos esta meta parecía ao alcance da man, ata o momento en que os astrónomos comprenderon que tres cuartos da materia existente no espazo é o que agora se chama "materia escura". Non sabemos o que esta é nin de onde vén; é invisible e está fóra do seu campo gravitacional. Non obstante, en realidade tamén podería non existir, xa que a nosa comprensión da gravidade podería ser errónea. En todo caso, neste momento, ao parecer a teoría xeral só cobre unha fracción máis ben pequena de todo.

A teoría xeral da relatividade de Einstein ofrece un modelo que describe con gran precisión os efectos da gravidade; a teoría cuántica e o Modelo Estándar proporcionan unha descrición cada vez máis completa de interaccións que se verifican nunha escala moi reducida, pero non consideran os efectos da gravidade. Verificar a existencia do bosón de Higgs é un paso en dirección cara á confirmación do Modelo Estándar, pero aínda cando este poida parecer completo e definitivo, non representa o final da física, por canto esta segue explorando a complexidade e as implicacións da teoría. E en todo caso os aceleradores do CERN -e talvez outros aínda máis poderosos- poderían descubrir novas partículas que demostren en que medida o noso coñecemento actual non chega suficientemente lonxe. Hai unha lexítima sospeita de que existe unha longa lista de partículas aínda por descubrir cuxo coñecemento nos axudaría a dar outro paso cara á Teoría xeral do Todo.

As enerxías correspondentes aos dous aceleradores, do CERN e doTevatron, son tan poderosas que aquilo que se verifica no seu interior dificilmente pode verificarse noutras partes na Terra, se se exclúe unha reacción ocasional provocada por un raio cósmico dotado dunha enerxía sumamente poderosa que nos impacte dende algún punto do espazo. O verdadeiro interese do descubrimento vinculado co bosón de Higgs reside en que semellante coñecemento nos ofrecerá un cadro máis claro da orixe do universo, dese Big Bang que foi o comezo de todo. Segundo sabemos, nos primeiros instantes despois de acenderse a mecha do universo, as partículas fundamentais comezaron a reaccionar para producir os "ladrillos" do universo: partículas como os neutróns, os protóns e outras, logo o hidróxeno e o helio e por último os átomos e as moléculas que constitúen as estrelas e os planetas que hoxe vemos arredor noso.

A ciencia non chega a indagar antes do Big Bang: en xeral -dise- porque o tempo comezou nese momento, de maneira que o concepto de "antes" carece de todo significado, ou porque o meteoro uniforme deses primeiros instantes non podía conter información ningunha vinculada cunha estrutura ou orixe anterior, se esta tivese existido.