Giovanni Aldini, galvanismo

Cando Aldini comezou a realizar os seus experimentos estaba moi seguro de que o seu tío tiña razón acerca de que un fluído eléctrico percorre os músculos, activándoos. Isto contraponse ás ideas de Alessandro Volta, con quen tiña unha disputa, que dicía que as células pasan sinais eléctricos dunha á outra.

Despois de realizar algúns experimentos, o goberno deulle permiso a Aldini para utilizar o seu procedemento en condenados a morte, cuxos corpos eran usados para a ciencia. O primeiro foi George Foster, acusado de matar a súa familia.

Durante a aplicación de electricidade a Foster, as declaracións marcan que tanto a súa mandíbula coma as súas extremidades se moveron, e ademais, un dos ollos do criminal se abriron. Con este experimento como precursor, pronto outros médicos comezaron a facelo, mesmo logrando revivir un corazón.

Mary Shelley, escritora da famosa novela Frankenstein, estaba ao tanto dos experimentos de Aldini, debido a que a primeiro esposa do seu marido foi galvanizada logo de morrer afogada. No libro non se menciona directamente o galvanismo, pero os experimentos mostran un nexo directo cos de Aldini. Por moitos anos, seguiu capturando a imaxinación das persoas.

A galvanización tal cual realizábaa Aldini requiría unha pila de pezas de prata e cinc, mentres que as orellas do cadáver eran humectadas con auga salgada. Logo formábase un arco de metal que se colocaba nas orellas, conectado dun lado ao principio da pila de prata e cinc, e outro cara ao final

Na actualidade revivir un cadáver aínda non é posible, e os experimentos de Galvani só serviron para avanzar na composición das células nerviosas, tal cual Volta expresábao pola contraria. Ademais, o galvanismo axudou á ciencia con outros procedementos onde a electricidade se usa para axudar en momentos onde o corpo non responde. De todas as maneiras, o regreso da morte segue sendo un tema rechamante para a ciencia, e que continúa investigándose.