A forza gravitatoria

Dita forza aparece cando dous masas están situadas a unha distancia o suficientemente pequena como para que a forza se manifeste xa que é inversamente proporcional ó cadrado da distancia que as separa e directamente proporcional ó producto de ambas masas multiplicadas pola constante de gravitación universal. Esta forza gravitatoria sendo unha forza vectorial non varía estando nun medio ou noutro, ademáis é unha forza aislada, é dicir, que nela non influen outras forzas graviatorias, independente poderíamos dicir. Outra característica é, que sendo unha forza atractiva, orixina unha aceleración constante a un movemento rectilíneo uniformemente acelerado que correspondélle a un obxecto astronómico dirixido cara o centro xeométrico do obxecto atrainte e de maior masa. Orixina os movementos observables dos astros a grande escala como as órbitas dos planetas.

Existen dous mecánicas teóricas capaces de definir o campo da gravitación e os seus procesos: a mecánica clásica (teorías  xa contrastadas experimentalmente como a ley da gravitación universal de Newton); e a mecánica máis teórica e moderna, a mecánica relativista (como aplicación da teoría xeral da relatividade aplicada o campo gravitatorio)